چون خوره می خورد روح و جانم را ...

تاریخ تکرار می شود! چه خوش داشته باشی چه نه، این تاریخ است که با تمام قوا میل به تکرار دارد. 

این روزها میلیونها لبیک یا حسین (ع)  است که زمین خدا را به لرزه در میاورد. 

کاش منظورمان را کمی روشن تر بیان می کردیم. لبیک به حسین (ع) ! به چه منظوری ؟ به چه قصد و نیتی ؟ لبیک به حسینی که سال شصت و یک هجری به شهادت رسید و اکنون نه سنگ محکی برای او باقی مانده نه میدان رزمی . یا لبیک به حسین (ع)  و پسر حسین (ع) . اگر لبیکمان حقیقی بود پسر حسین (ع)  چرا عمری است از فرط بی یاوری می سوزد. اگر منصف باشیم می بینیم که کم به کوفیان شباهت نداریم . می بینیم که روزی ده ها بار لعن و نفرین بر عهدشکنان حسین (ع) به خودمان هم برمی گردد. اگر برنمی گشت حجت خدا پنهان نمی ماند...

تاریخ تکرار می شود. اما کاش نشود. در این تاریخ فقط عده بسیار کمی رو سفید بودند. عده کمی رو سفید بودند چون آزمون عشق الهی سخت است و بسیار سخت است. قطعا با چند قطره اشک و حزن دل و لبیک گفتن کار به پایان نمی رسد. قطعا هر اظهار ارادتی آزموده خواهد شد...