الان سوالی که برام پیش اومده اینه که جوشای من فک می کنن اگه به صورت کاملن متقارن و منظم نسبت به خط تقارن صورتم درنیان من ناراحت می شم؟؟
کثافطا من ناراحت نمی شم. ب غرعان نمی شم:غاطی/ :کلافه/ :عصبانیییی
خواب دیدم، ی خواب خیلی آشفته. طبق معمول استاد بهینه سازیم توش بود:|.
تو خواب ستاره بهم گف:" من از تو کوچیکترم اما بهت توجه قشنگتری می کنم!"
این ینی چی؟؟ ستاره پاسخگو باش!
چرا باید همیشه فردی حاضر به یراق برای پاشیدن رنگی قهوه ای روی تمام برنامه های زندگی من وجود داشته باشد؟؟
اگه ی دیوار پیدا کنم که مطمئن باشم با کوبیدن کلم بهش خلاص می شم، حتمن این کارو می کنم. شک نکنید.
آیا من هم می توانم مثل دختری که تمام روز در ذهنم ستایشش کردم خودم را وقف عزیزانم کنم؟
تصمیم سختی است. عشق می خواهد و دلی به وسعت بی نهایت
باید بیشتر به آن فکر کنم؛ شاید همین فردا به این دوراهی برسم...
چه حسی پیدا می کنی اگه بفهمی تمام مدتی که اون تو بودی یه سوسک به قد و قامت دو بند انگشت تو فاصله کمتر از یک وجب پشت سرت راه می رفته؟؟
یکی یه لیوان آب قند بده دستم:((
حالا فهمیدم چرا هیچ وقت دوس نداشتم رو گوشیم بازی بریزم! مث اینکه ذهن ناخودآگاهم کاملن آگاه بوده ک من در این زمینه خعلی بی جنبه تشریف دارم:|
البته الان یخورده واسه این اکتشافات دیر شده. با این اوضاع گویا باید به انصراف از دانشگاه فک کنم:(
به لطف مهمانی های اخیر یکی دیگر از استعدادهای بنده نیز از زیر پوست درآمد.
" توانایی شکاندن رگباری ظروف استراتژیک و زیبای خانه"
مامانم خیلی گناه داشت. بیچاره هربار کلی سعی می کرد که با آرامش بهم لبخند بزنه و بگه:" فدای سرت دخترم".
خُنُک آن قماربازی که بباخت آن چه بودش/ بنماند هیچش الّا هوس قمار دیگر
من به همراه خانومای خونه از امروز صبح وارد یه جور جو سحرخیزی خفن شدیم در حدی که قرار گذاشتیم ازین به بعد آفتاب نزده از خونه دربیایم و بعد از کلی پیاده روی بریم پارک بانوان و اونجا ورزش کنیم. من خیلی ازین طرح استقبال کردم چون ساعت شیش نشده کلی آدم میریزن سرمو اجازه نمی دن خاب تا لنگه بعداز ظهرم!! کامل شه.
امروز اولین روز این طرح بود و من اولین بار بود می خاستم به پارک بانوان مذکور برم که با استقبال نه چندان خوشایند متعلقات جنابان گاو ها مواجه شدم. اول که وارد شدم پارک ی بوی خیلی بدی می داد،بعد که کلی فکر کردم فهمیدم بوی کودهاییِ که به مناسبت ورود ما لابد! به فضای سبز داده بودن. هرچند که بعد از چند دقیقه کوتاه بینیم عادت کرد و دیگه بوشو نفهمیدم. هنوز دو قدم برنداشته چشم به کلی تاب و سرسره افتاد که چنتا بچه داشتن باهاشون بازی می کردن. من مث ندیده ها چادرو از سرم کندمو افتادم به جون سرسره ها، تا میشد به یاد ستاره سر خوردم. بعد که شدت ذوقم خوابید دیدم بچه ها وایسادنو با نگاه عاقل اندر سفیهشون منو همراهی می کنن :|. خلاصه منم یخورده خجالت کشیدم و سریع محل رو ترک کردم و مشغول ورزش شدم( الکی مثلن من حال ورزش دارم:دی) . هرچند که بعد اون کار من خجالت بقیه بزرگترا هم ریختو اونام افتادن به جون وسایل بازی بچه ها:))
خیلی سحرخیزی لذت بخشه. آدم کلی حس اکتیو بودن بهش دست میده.امیدوارم کسی سوزن به جوّمون نزنه!
به نظرم خوراکیا یا بهداشتین یا خوشمزه! حالا من بعد این همه سال گشتن و ممارست یه خوراکی پیدا کردم ک این قانونو نقض می کنه.
عاقا من ی مدل دوغ خیلی خوشمزه پیدا کردم اما مشکل اینجاس که وقتی می خورم همین دوساعتیم که از شرم خونواده از حالت تمام افقی درمیام و در حالت نود درجه( نشسته) قرار می گیرم ملغی میشه:دی . من تلاشمو می کنم نمیشه خب :|