یارو ماشینشو پنج روز بود از کارخونه گرفته بود :)))

سربالایی های شریعتی رو به زحمت بالا می رفت و غرغر کنان زیر لب با خودش حرف میزد. می خاست خودشو دلداری بده اما می دونست که بی فایدس! 

داشت فکر می کرد که بلخره هر آدمی یه نقطه ضعفی، عیبی ایرادی چیزی داره دیگه. حالا اینکه عیب و ایراد خودش یذره فراتر از عیب بود و رسمن داشت دهنشو سرویس می کرد، جزو تنظیمات کارخونش بوده و کاری از دستش ساخته نیست. داشت با خودش فکرمی کرد امشب بیاد و اینجا بنویسه ترو به خدا هرچی میخاید باشید، باشید اما ایده آل گرا نباشید. انقد فک نکنید که باهوش ترین و با استعدادترین آدم روی زمینید و هیچ وقت نباید اشتباه کنید. به خودتون بقبولونید که حق دارین اشتباه کنید. اصن باید اشتباه کنید که یادبگیرین . اصن اشتباهتون بخشی از آموزشتونه. حالا این اشتباهه هر چی می تونه باشه. حتی می تونه لیز خوردن و دنده عقب رفتن ماشینتون تو یه خیابون در شرایطی که ماشینا قطاری پشت سرتونن باشه. ینی تصور کنین تو یه پیچ تنگ همه دارن میرن جلو شما دارین برمی گردین عقب :| . بلخره پیش میاد دیگه :/

بلــــه !! همین طور که داشتم فک می کردم کلاغ محترم آفتابه شو گرفت به همه افکارمو کله بنده رو مزین به فرآورده های سیاه و سفیدش کرد:|

عده ای هم با ذوق رو به من کرده و می گفتند خوش به حالت میگن هرکی این اتفاق براش بیوفته پولدار میشه :|||

خدایا شکرت کلــــــــن :|