وایسید تا من بزرگ شم!

دانشگاه گل و بلبل چگونه دانشگاهی است؟

از نظر من دانشگاه گل و بلبل جایی است که اساتید آن به طور یکپارچه و هماهنگ کمر همت به پیر کردن دانشجویان فلک زده نبسته اند.

من خودم وقتی بزرگ شدم ی دانشگاه میزنم که همه ازش با معدل بیست فارغ بشن. قول میدم:دی

گره کور

اگر از کوچکترین ناملایمتی کسی به شدت بهم ریختید، شک نکنید که گرهی بین قلب هایتان است. یک گره کور...

چقدر مسئولیم؟

هیچ چیز ندارد؛ نه رنگ، نه سرمایه، نه سواد، نه تربیت فرهنگی 

تحت تاثیر هیج چیز نبوده است؛ یک روح انسان خالی از همه چیز؛ تربیت شده شخص پیغمبر 

آن چهره پاک و تمام و کمال اسلام، ابوذر را می گویم.

همه ما کم و بیش اسم او را شنیده ایم. افسوس که از او هم مثل بیشتر پیشوایانمان فقط یک اسم می دانیم...

چندی پیش ازین خروجی بی واسطه کارخانه اسلام ناب محمدی جمله ای شنیدم که لرزه بر اندام هر انسانی می انداخت.

ابوذر می گوید: "در شگفتم از کسی که در خانه اش غذا نمی یابد، چگونه با شمشیر برهنه بر مردم نمی شورد."

نمی گوید علیه آن کسی که باعث فقر شده شمشیر بکشد؛ نمی گوید علیه آن کسی که استثمارش کرده؛ نمی گوید علیه آن گروهی که استثمار می کنند؛ می گوید علیه مردم. همه. چرا؟ چون هرکس که در این جامعه زندگی می کند، ولو جزء کسانی که استثمار می کنند نباشد ولی چون با من کاری ندارد و چون در جامعه ای زندگی می کند که فقر وجود دارد، مسئول فقر من و گرسنگی من است. چقدر مسئول است؟ به اندازه ای که مهدورالدم و دشمن است. یعنی با استثمارگری که گرسنگی را به وجودآورده هم دست است.یعنی همه انسان ها مستقیما مسئول گرسنگی من هستند.

ابوذر نمی گوید تو که گرسنه ای حق داری علیه کسانی که تو را گرسنه کرده اند، قیام کنی. حتی نمی گوید تو حق داری علیه همه مردم شمشیر بکشی. بلکه می گوید: "تعجب می کنم که چرا شمشیر نمی کشی."

فقط خواستم بگویم، کمی فکر کنیم...

منیّت ما!

روزگاری مردمانی بودند که با پروردگارشان اینگونه نجوا می کردند:" خداوندا اگر مرا به دوزخ خواهی برد جسم مرابه قدری بزرگ کن که همه دوزخ را پر کند و دیگر جایی برای گناهکاری نماند."

اسلام دینی است که "من" را  قربانی "ما" می کند ما مسلمانان گویا دقیقا "عکس" آن عمل می کنیم...

دهن دنیا بسته شد ینی

برد شیرینمون مبارک همگــــــی

کاش باور داشتیم